Lítlan tekst aðren eg fari til París

En hop weer een berichtje. Nog snel een schrijven voor we met de klas naar Parijs gaan om het Frans op te krikken en de typische dingen te bezoeken.
Het was hier dus ook Pasen, niet zoveel chocolade eitjes als thuis. Doet men hier niet echt aan mee, je krijgt hier eerder één groot (maar dan ook echt groot) chocolade ei. Wij hadden er 1 hier thuis. De week voor Pasen (Goede Week) heeft iedereen hier vrij vanaf Witte Donderdag, ze noemen dat 'heilige dagen' je gaat dan ook vaak bij familie op bezoek om te gaan eten.
Het laatste weekend van de paasvakantie ben ik gaan slapen bij Juliana, een Rotary-student uit Florida die in Tórshavn woont.Wel grappig dat zij toen al begonnen was met school, blijkbaar was het enkel de Studentaskúlin en Handilskúlin hier in Kambsdalur die twee weken vakantie hadden.

Dan begon school weer, elke ochtend weer vroeg opstaan om naar de les te gaan (geeuw, koffietje kopen in de kantine)
Ik denk dat als ik na mijn uitwisseling moet zeggen wanneer ik het trotst was op mijn taalvaardigheid gaat deze anekdote volgen. Tijdens geschiedenis waren we bezig met de Føroya søga, de lokale geschiedenis dus maar ik vond het net iets meer op een soort van legende lijken aangezien het een soort van doorlopende tekst was die nogal op een verhaal leek. Nu heeft Bergmann de gewoonte om altijd iemand een stuk te laten lezen en die dan te ondervragen over dat stuk. Zegt die toch niet opeens: 'Celien, heb je goesting om een stukje te proberen?'
Euh ja, mij best. Ik lees dus mijn stukje en dan zegt die: ' Ben je zeker dat je nog geen Faeröers kon voor je kwam? Je leest dat evengoed als de rest van de klas' Gevolgd door een applaus door de klas en  een Celien die in de wolken is.
We hadden ook een politiek debat op school. Het zijn hier verkiezingen in het najaar en men moet toch weten wat de punten zijn van de partijen, niet? Ik ben wel blij dat ik de taal zo goed begrijp want het was echt wel interessant. Elke partij had twee personen van hun jongerenfractie gestuurd, dat komt altijd beter over bij jongeren hé, toont dat ook jongeren geïnteresseerd zijn in politiek. (of het was gevraagd, dat weet ik niet)
De twee voornaamste onderwerpen waren de relatie met Denemarken, onafhankelijk of niet en het homohuwelijk.
Het eerst was echt interessant, de Faeröer zijn wel deel van het koninkrijk Denemarken maar zijn autonoom. Ook hebben ze twee vertegenwoordigers in het Deense parlement (ik denk Groenland ook twee maar ik ben niet geheel zeker.) Het enige wat hier duidelijk Deens is, is de politie, je moet ginder naar de politieschool en dan kom je terug naar hier. Ze mogen ook overal aan meedoen onder hun eigen vlag behalve aan de Olympische Spelen, dan is het onder de Deense.
Leuk onderwerp dus om veel bij te leren over het land waar je woont.
Homohuwelijk was het andere onderwerp, wow zo heftig dat ze waren. Je moet weten, mensen zijn hier geloviger dan bij ons, kennen echt stukjes bijbel uit hun hoofd enzo. Ik begrijp dus heel goed dat ze dan ook absoluut niet voorstander zijn van holebi's die trouwen in de kerk, dat was ook heel snel beslist, doen we niet. Maar dat er ook zo heftig gesproken werd over een burgerlijk homohuwelijk, wow, niet verwacht. Op facebook had ik geschreven dat er met figuurlijk scherp werd geschoten, dat was ook zo. De discussie ging zelfs nog verder in de klaslokalen nadien, dat mensen gewoon kunnen zeggen 'dat is fout dat mensen zo zijn' Dat had ik nooit gedacht dat jongeren dat zouden kunnen zeggen,

Vorige zaterdag was het ook Flaggdagur of Vlagdag, dat is de dag waarop men de toestemming kreeg om onder de Faeröerse vlag te varen. Dit jaar was het precies 75 jaar geleden dat ze die toestemming kregen, reken dus maar uit wanneer dat was.
Ja 1940, Denemarken was bezet door de Duitse troepen en hier waren Britse soldaten gestationeerd. De vlag was al ontworpen in 1919 maar werd dus pas tijdens WOII gebruikt.
Die dag hangt iedereen die een vlaggenmast heeft de vlag. Mijn gastmama zei dat als je dat niet deed je de vlaggenmast eigenlijk moet neerhalen die dag. Ik ben 's namiddags naar het cultureel centrum hier geweest, (ik denk toch dat het zoiets is, kan het moeilijk parochiecentrum noemen als het niet samenhangt met de kerk) er was een concert van de hoornclub en dan gaf Sigga een speech over de vlag. Nadien kon je een hapje eten. Ook ben ik even naar het concert van het kinderkoor geweest in het Ribarhús.

We gaan dus naar Parijs met de klas, of toch degenen die Frans hebben. Om dat te kunnen betalen is er geld nodig, veel geld (Atlantic is vreselijk duur voor degenen die met de vlieger ooit naar hier willen komen)
Om dat geld te bekomen hebben we verschillende dingen gedaan, caketombola en oude spullen verkopen in november (heb ik toen over geschreven.) Nu hebben we vis verkocht en dat brengt hier veel geld op. Nadeel, we moesten een deel van de vis zelf nog bewerken (lees: in stukken snijden) Dat waren wel enkel de vishoofden voor de lippum en kjálkum (keel? en kaken van de vis)

(takk Rebekka fyri myndir)

Leuk dat we het samen deden, hield echt de sfeer erin met al die enge vissenogen op de tafel.

Ik ga proberen een mooie post te schrijven over onze avonturen in Parijs en ik kan je al zeggen dat Hanna (leerkracht Frans) al tegen mijn gastmama heeft gezegd dat ze heel blij is dat er iemand mee gaat die Frans kan. Jawadde, ik ben benieuwd wat dat gaat geven hoor.

Ting

Hey iedereen,
Ja het is misschien nog eens tijd om iets op mijn blog te schrijven, niet dat er zo verschrikkelijk veel gebeurd is sinds het laatste bericht. Het wordt weer licht (yay eindelijk!) en we zijn hier ook praktisch omvergelopen door toeristen die naar wolken kwamen kijken. X-Factor was ook nogal aanwezig in het leven hier de afgelopen weken.
Het weer is nog steeds geweldig afwisselend met zo nu en dan een sneeuw of hagel tussen de regenbuien.
De totale zonsverduistering is wel het meest spectaculaire van de afgelopen maand en misschien ook wel van gans mijn tijd hier. De manier waarop iedereen er toch op de een of andere manier mee bezig was en hoe het ook wel het leven hier wat beïnvloede. Zo waren we thuis er ook soms over bezig, binnen een maand/zoveel dagen is het zover, waar gaan wij kijken, hoe met school etc.  We hadden die vrijdag vrij van school maar we spraken er wel over, bijvoorbeeld de dag ervoor. Degenen die in Runavík, Toftir, Nes enzo wonen kwamen de klas binnen al pratend over de cruiseschepen die er in de haven lagen. Eigenlijk gans die week kon je overal toeristen zien, als je met de bus naar huis reed na school stonden er mensen gewoon foto's van de lucht te nemen of als je hier in het dorp wandelde.
Nu over 20 maart: de avond ervoor had ik met Valters afgesproken om met een groep hier een berg op te wandelen. We spraken af om 7u 's morgens, doordat het op dat moment aan het regenen was werd er besloten om nog wat te wachten en het weerbericht in de gaten te houden, het nu niet echt zo slim om hier te gaan wandelen in de gietende regen als je weet dat het steil kan zijn en glibberig op de stenen. Maar goed, het weer zou beter worden dus we vertrokken. Het regende nog steeds maar het was al een pak minder erg dan ervoor, op het plateau dat halverwege lag en op de top was er wel wind en werd het dus ook echt wel koud. Gelukkig was er koffie en koekjes voorzien voor ons.
En toen was het zover, ze zeiden dat het 9,40 was, Het werd weer donker. Super vreemd gevoel, je hebt het zien licht worden toen je uit je bed kwam, hebt een berg beklommen, je staat daar met een man of 30 en dan wordt het plots donker. Ik heb een filmpje gemaakt van het moment dat het donker wordt, staat op mijn facebook(https://www.facebook.com/video.php?v=10206306556333271&set=vb.1547351715&type=2&theater ) 

Op het moment dat de zon weer tevoorschijn kwam was er een klein gaatje in de wolken en konden de brilletjes gebruiken die we op school gekregen hadden.

Deze foto's zijn gemaakt voor de zonsverduistering, heb je een idee van het weer hier en de hoogte waarop we stonden. Nadien speelde Rúni het Faeroers volkslied op zijn trompet en iedereen (wel behalve Valters en ik, de Deense, Zweedse en Italiaanse toeristen) zong mee.
Ook in Denemarken sprak men over de zonsverduistering, zo deden ze zelfs het weerbericht die dag vanuit Tórshavn.
Ik heb ook deze comic gevonden, het is gemaakt door een Deense artiest en geeft eigenlijk wel goed weer hoe het hier was. http://satwcomic.com/dark-sun
Nog wat leuke feitjes over die dag: De winkels waren dicht tot ongeveer 11u omdat iedereen dan toch met iets anders bezig was.
Er vlogen superveel vliegtuigen rond die dag! 21 ofzo, Vágar had ook al laten weten dat er geen plaats meer was voor vliegtuigen op de luchthaven.
Toen we naar beneden gingen was er plots wel zon.

Nog iets dat belangrijk was en hier leefde de laatste tijd: X-Factor. Ik ben meestal niet geïnteresseerd in dat soort dingen maar als je iemand kent die meedoet kijk je wel. Het was wel een beetje vreemd om diezelfde persoon die met een tas koffie staat te wachten op het begin van de les op tv te zien. Maar goed dat Jógvan het gedaan heeft! Iedereen was steeds aan het praten over zijn prestaties in X-Factor nadien. Het was dus heel normaal om elke week voor je tv te zitten met je gsm en i-Pad in de aanslag om te stemmen. En zoals verwacht bereikte hij de finale en een 2e plaats.
Vorige zaterdag kwam hij dan terug van Denemarken en was er hier in Fuglafjørður een welkomstmeeting voor hem. Er was superveel volk gekomen, ik denk ongeveer 300 mensen ofzo. Jógvan deed een speech en speelde wat liedjes.
Ik vind het wel grappig dat sommigen het super cool en geweldig vinden dat ik een foto heb met de nummer 2 van X-Factor. Wel ik moet zeggen, hier is het doodnormaal dat je die persoon kent, kleine gemeenschap hier hé. Ik ging gewoon even praten met hem, hallo zeggen tegen een vriend.

Ook was er AFS-weekend, heel leuk om nog eens samen te zijn. Het was het weekend dat je de klok moest verzetten naar het zomeruur en omdat onze geweldige vrijwilligers dat vergeten waren hebben we toch een uurtje langer kunnen slapen. Van stiptheid gesproken, haha. We hebben een tripje gemaakt naar Selatrað:

Praten over wat we nog willen doen hier voor we naar huis terugkeren was er ook bij. Het was dus een geslaagd weekend. Zeker toen Jón zei dat we allemaal supergoed Faeröers spraken en ze dus niet konden roddelen over ons zonder dat we het zouden begrijpen.

Zo dat waren de voornaamste dingen die er geweest zijn. Tot de volgende.